Ergens gaat een deurtje kieren
In de schaduw van mijn brein
Rozerode nadenkspinsels
Sluipen zachtjes naderbij
Geslopen uit de krochten
Van de koude werklijkheid
Vullen zij de dag met zonlicht
En een kom met rijstebrei
Spinsels maken leven vrolijk
Spinsels maken leven leuk
Maken zwart weer waarlijk draaglijk
Geven somber soms een beuk
Ik geef al mijn spinsels
Nu de waarlijk vrije hand
Vorm een kring met al mijn denksels
Want denken vrienden, schept een band
Bouwt een lange open handbrug
Tussen feit en fantasie
Schenkt potten vol gekleurde thee
En een toastje paarsmetwitte brie
Ik vier het mooie wilde leven
Zoals mijn spinsels me het geven
Het is mij werklijk om het even
Waarom zou ik denksels zeven?
