Treurbomen omringen het oude kerkhof
Kolommen liggen schots en scheef alsof
Een woeste storm ze heeft gebroken
Raven pikken aan het alziend oog
Gevallen uit een omgestoten engelbeeld
Treurstruikloten schieten uit de aarde
Waar eens een grote orde heerste
Grafstenen wanordelijk op de grond
Als over elkander heen gestruikeld
In hopeloze haast de reis te duiden
Onverzorgd in meer dan tiental jaren
Waar orde was heerst nu de chaos
Alleen gedempt door doodse stilte
Verlossing komt slechts door de orde
Van een welbetuinde dodenakker
Chaos loopt niet samen op met rust
Reizen naar het licht gaat slechts
Gepaard met oorverdovende stilte
Lopend over gladgeschoren weiland
Er is reden dat dat rijmt op Heiland
