Blijven in de koude zwarte schaduw
Al verwarmen wij in helder lichtgewelf
Een donkere wolk maakt lauw en luw
Wolk laat soms wat zonlicht door
Maar verduistert dan weer het gemoed
Zodat leven niet al te licht wordt voor
ons vrolijk liefderijk gedachtegoed
Alleen de liefde kan nog winnen
Al wordt het meestal gelijkspel
Steeds maar weer opnieuw beginnen
Zo lijken die vermaledijde regels wel
Grote liefde is geen opgemaakt warm bed
Al schudden we de kussens zacht en pluizig
Dat is nog niet genoeg want meestal is het
Liefdesleven zelfs nog koud en hard en luizig
Warm je toch maar in de luwte
Verkil niet in dat koude licht
Beitel nog eenmaal aan je eigen ruwte
Zoek de schoonheid in je liefdesplicht
