Liefde graaft soms donk're kuil
Waarheid is niet meer genoeg
Maar onwaarheid kan zeker
Geen brugverbinding bouwen
Tussen angstgevulde harten
Twee harten die me dierbaar zijn
Gescheiden door een leugen
En de angst voor echoklank
Tranen vormen traliewanden
Zonneschijn maar aardedonker
Minnespel sterft duizenddood
Door een kleine zwarte vlek
Gekomen uit een duister era
Duister van herinneringen
En gevoel van onbehagen
Moge maanlicht klaarte brengen
En liefdesliefde bovenkruien
Vertrouwen komt soms in de nacht
En kan scherpe zwaarden buigen
En tot trouwe ringen smeden
