Vanochtend ging de telefoon
Verwacht maar toch te vroeg
Een vroege ongewenste rinkel
Een snik, een stem, een traan
Ik zie me nog als kleine jongen
Logeren, lachen, huilen
Haar troostende warme handen
Een halve eeuw geleden
Witte haren, wit leven
Zwakke witte laatste jaren
Doorzichtig als een engel
Maar aards en warm en licht
Verwachtte ongewenste rinkel
Een laatste ongesproken stem
Een laatste ongeklonken lied
Vannacht kreeg ze haar vleugels