Dichtpalet

In het blauwe deel van mijn hoofd,

ver achter de derde witte waterweg

Ligt een kleine rozengouden bibliotheek

Tot de nok gevuld met kleur en boeken

Op de bloemen van de derde torentrans

Staat in een vaas een spierzwart vaandel

Wapperend in de azuren zoele zomerwind

Lila baken in de geelgestreepte hemel

Op het topje van dat ongestreken vaandel

Nestelt vaak een klein paars vogeltje

Het fluistert zongerijpte dichtsels in mijn oor

Verhalend van zonnebloemen en voorbije tijden

Soms zijn die gouden tijden niet voorbij

Maar moeten nog voor ons verschijnen

Bieden rozegroen gespikkelde toekomst

Aan hen die kleuren kan begrijpen 

Voor mij zijn het de heldere spinsels van

Mijn romantische gekleurde chaosgeest

Die ik in zilverzoet zwartwitte woorden giet

En dan aan de groen met blauwe wereld geef

Voltijdbaan

Ooit werd ik met fluwelen boeien

Voor altijd aan mijn liefje vastgezet

Daartussen rozenbladen schakeltjes

Verbondenheid door huwelijkswet

De liefde geeft mij telkens kracht

Te doen wat nimmer mogelijk was

Om boven alles uit te stijgen

Mijn kracht aan hare aangepast

Geen gebaar is ooit te groot

Telkens weer staat zij vooraan

Liefdeskus altijd de mooiste klus

Liefhebben telt als voltijdbaan

Pelgrimage

Dapper stapt zij de Camino

Jakobschelpje in haar handen

Blik gevestigd op het einde

Haar verlangens nu aan banden

De Jakobsweg biedt haar kracht

Heelt de wonden van het leven

Ten tweede male vangt zij aan

De Compostella is haar streven

Zij droomt zich naar het einde

Van de beschaafde harde wereld

Eerst Compostella maar gehaald

Dan tocht naar Finistere geregeld

Nog dapperder vervolgt zij het pad

Veel ouder nog dan negen eeuwen

Zij weet zich door haar geest gesteund

Met de kracht van twintig leeuwen

Nieuw leven

Door diepe duisternis gegaan

Tot nieuw leven nu gekomen

Heilig verbond is aangegaan

Nieuw leven kan gaan dromen

Aangeklopt aan moederschoot

Begerig naar het helder licht

Wachtend op het geestesbrood

Ver weg nog van het eindgericht

Het wonder van de nieuwe maat

De leerlingpassen zijn gezet

Hier huist geen enkel kwaad

De onschuld ligt te bed

Hier leeft een heel nieuw leven

Geboren uit de moeder aarde

De grote meester denkt nu even

Had alles maar zoveel waarde

Droom

We lopen door een een lommerrijke laan

Aan weerskanten eeuwenoude platanen

Langzaam naderen we een weiland

Gevuld met blauwe en rode  bloemen

In het midden van het bloemenveld

Staat een vierkante ronde tent

Wit, met op alle dertig hoeken

Een staander met een gouden vlag

Een bazuinkoor noodt ons binnen

Over een hagelwitte rode loper

Geroezemoes klinkt uit de tent

En begeleidt ons op ons pad

Binnen wacht een witte engel

Zij brengt ons naar een tafel

Gelegen aan de rand van een piste

Gevuld met heerlijk geurend zaagsel

Een man in zilver rokkostuum

Neemt de microfoon ter hand

Vertelt ons wat op spel staat

En wie er nog gaan komen

Eerst komen zeven wilde dieren

Dan de acrobaten en de clowns

Een pinguïn op een blauwe fiets

En beren die gaan smeren

Dan komt uit het zijgewelf

Een prachtige dame aangereden

Ik zie twee bruine ogen en herken

De hoofdrol in het circus van mijn leven

Luwte

De heimelijke kanten van het spel

Blijven in de koude zwarte schaduw

Al verwarmen wij in helder lichtgewelf

Een donkere wolk maakt lauw en luw

Wolk laat soms wat zonlicht door

Maar verduistert dan weer het gemoed

Zodat leven niet al te licht wordt voor

ons vrolijk liefderijk gedachtegoed

Alleen de liefde kan nog winnen

Al wordt het meestal gelijkspel

Steeds maar weer opnieuw beginnen

Zo lijken die vermaledijde regels wel

Grote liefde is geen opgemaakt warm bed

Al schudden we de kussens zacht en pluizig

Dat is nog niet genoeg want meestal is het 

Liefdesleven zelfs nog koud en hard en luizig

Warm je toch maar in de luwte

Verkil niet in dat koude licht

Beitel nog eenmaal aan je eigen ruwte

Zoek de schoonheid in je liefdesplicht

Ganzenliefde

De kool of pimpel kwam niet weer

Hij was duidelijk uitgemeest

De ganzerik behield het fort

Waaks over later nest dat beest

Dromend over gouden toekomst

Levend in nog te leggen eieren

Door zijn lieve ganzerinnetje

Waakt de gans zonder te meieren

De buurman moest dit nu bezuren

Toen hij de tuin in kwam gelopen

Ganzerik werd vreselijk kwaad

Buurman zette het op een lopen

Of er nog een nest van komt?

Overleeft gans de liefde is de vraag

Of eindigt ook hij op de hete gril

Dierenliefde gaat vaak door de maag