Maandag

Gister was het zondag

Gister was het rustdag

Koffiemetkoekjevanomadag

Dolcefarnientedag

Lekkerluiopdebankdag

Doemaargewoonwaarjezininhebtdag

Geenzinomtekokendag

Wordthetchineesofpizzadag

Moetenwealweernaarjouwmoederdag

Latenwenaarhetstrandgaandag

Etceteradag

Vandaag is maandag

Werkdag

Alshettochwerkdagismaakditversjedanookmaarzelfafdag

Dag

Tweesprong

De mens bereikt een tweesprong

Aan 't einde van zijn leven

Zelfs een heilige moet keuzes maken

Al is goed te doen zijn streven

De keus is licht of lichter

Ook dit is bijna zwart en wit

Het licht kan soms wel donker zijn

En zwaar is soms wel licht

Het groot probleem is dit

God is vaak een Dichter

Dan helder, dan orakel

Wil Hij zwart of lichter?

Opstand in Egypte

Volk komt in opstand

Elite kromt onder buit

Wat is er aan de hand

Is dictators sprookje uit?

Gister Tunis nu Caïro 

Volkswil, strijd en bloed

Ook al komt revolte hiero

Zielenpijn is ook niet goed

Rechten met voeten treden

Trap van boven naar beneden 

Werkte vroeger, niet in't heden

Mensen zoeken nu de vrijheid

Mensen zoeken nu de blijheid

Kost helaas veel bloed en strijd

Druppel

Waterdruppel op het raam

Miniatuurtjes in het oppervlak

Bolling als een heel klein oog

Vertekenend beeld, dan weer strak

Soms lijkt het de liefde wel

Soms enkel maar het leven

Dan weer net een kleurenboog

Soms wil het geen teken geven

Waterdruppel op het raam

Zakt heel langzaam naar benee

Laat alleen herinnering na

Gaf haar schoonheid heel gedwee

Als die druppels zich verzamelen 

Tot een kleine waterstroom

Denk ik niet aan levenswater

Enkel aan een boze droom

Druppels' schoonheid is gebroken 

Wereldbeeld uiteengespat

Nu is het gewoon weer regen

En die maakt je koud en nat

Zonnestraal schijnt koud

Zonnestraal schijnt koud

Het is nog lang geen zomer

Zonnestraal lijkt oud

Of ben ik nu een dromer?

Gister was de wereld jong

Scheen de zon een warme straal

Vogeltje dat vrolijk zong

Verwarmde mij toen allemaal

vandaag is het bitterkoud

Niet de dag waar ik van houd

Maar morgen schijnt de zon weer goud

Dan heeft de zon mijn huid gekust

En blijkt ze lang niet uitgeblust

Maar had gewoon wat uitgerust

Duiven

Twee duiven op het ijs,

Tortelen saam zo knus.

Dansen lieflijk om elkaar,

Maar wel met koude poten.

Net als de echtelijke sponde,

Ik noem haar dan ook: mijn duifje.

Het vierde licht

                    

 

Werken lukt niet in het duister

'K wilde dat ik werd verlicht

Schijn mij nu maar bij met

Poëzie als vierde licht

Vlinder in mij

Er ligt een vlinder in het Atrium

Hij beweegt niet meer

Er ligt een vlinder in het Atrium

Hij is dood

De bard zong al over een vlinder 

Die verdronken was in hem

Of in mei

Of in mij

Deze haalde 't voorjaar niet

Die vlinder in ons Atrium

Hij reisde simpel af

Naar eeuwige fladdervelden

Er ligt een vlinder in het Atrium

Als teken van de lente

Ook al leeft het teken niet

Nog 4 maanden, dan is het mei

Troffel

De Troffel der liefde
De Troffel die kliefde

Zware tijden in het westen
Liefdeloos, gevuld met haat

Vormen haatgevulde stenen
Ooit een mooie tempelmuur?

Of is enkel liefde ons van nut
Om te stapelen ter volmaking

Laten we onze stenen klieven
Geven we “Elk zijn waerom”?

Banen we elk apart de paden
Van de reis die leven heet?

Het einde valt toch voor ons allen
Bijna op hetzelfde punt

Zodat de troffel die ooit scheidde
Uiteindelijk ons samenvoegt

Broedermaal

Vierkant rollen we van tafel 

Maag en hoofd gevuld

De avond was al vroeg begonnen 

Van dieper denken reeds vervuld 

Na een avond harde arbeid

Druk aan onze geest geschaafd

Geschouderd samen aan het werk

Onze geestesdorst gelaafd

Nu is het de tijd voor wijn

Kanonnen reeds gealigneerd

Spiritualiën en spiritualiteit 

Beide worden nu geëerd 

De glazen hoog geheven

De borden diep gevuld

Wij proosten op het hoogste

Van broederschap vervuld

Wetend dat we niemand zijn 

Tenzij met anderen verbonden

Enkel liefde tot die ander

Is wat we geven konden 

De avond loopt ten einde

De klok slaat elfder uur

De hoofden stralen vrolijk

Niet eentje kijkt er zuur

Vierkant rollen we van tafel 

Vierkant......

Maar....... 

Nog niet Kubiek

Inwijding

Marm'ren kubus
zwak glanzend in het maanlicht
azuren hemel
weerspiegeld in zijn oppervlak

ivoren torens
als wachters voor de eeuwigheid

duist're paden
door het levenswoud
kronkelwegen
op mijn levenspad

ivoren wachters
als torens voor de eeuwigheid

kronk'lend pad
te volgen op mijn reis
levenselixer
uit menig lichtend poel

ivoren eeuwigheid
als wachter voor de toren

fluist'rend woud
als muziek voor mijn schreden
eeuwig pad
wat voor mijn voeten ligt

ivoren eeuwigheid
als toren voor de wachters

flakk'rend licht
markeert het einde
Ithaka of Hades
de lange reis gaat door

Driespan

Driespan in galop door 't duister

Eindeloze tocht naar 't licht

Drie zwartwit gevlekte paarden

schoonheid beteugeld door 't bit

In volle vaart tussen twee kolommen

Komen ze met kracht tot stand

Vanaf de bok haast zich de wijze

Trap op, 3, 5, 9 treden tegelijk

Hij snelt naar de middenkamer

Op zijn knieën valt hij neer

Omarmt de kubus in verwarring

Het is donker, wordt niet helder

Komt licht niet uit volmaaktheid?

Waar te zoeken in de nacht?

Komt het licht uit inzicht?

Wijze opent nu zijn kleed

Een ster straalt in zijn borstkas

Vindplaats van 't ware licht

Vuur en vlam vecht tegen 't duister

Maakt van lange nacht weer dag

Warmte vloeit uit wijsheid's hart

Duister verliest, begrijpt het niet

Uren, dagen strijden in de schemer

Griffioenen schreeuwen over donder heen

Bliksemschichten verhelderen de arena

Titanenstrijd van zwart en wit

Uiteindelijk sneeft een van beide

Welk vertelt de mythe niet

Maar het bloedrood van de ochtend

Toont des duisters groot verdriet

Blue Monday

Druilen doet de regen.
Grauw is het zwerk.
Binnen geuren bloemen.
Dichter aan het werk.

Woorden vallen op hun plaats.
Als in een bloemenkrans.
Woorden op een blanco blad.
Choreografie wordt dans.

Blauwe maandag zeggen velen.
Depressief tot op het bot.
Maar zo niet de dichter.
Woorden rijgend als een God.

Open kijkend naar de wereld.
Glimlach trekt nu naar zijn oor.
ook al lijden zij aan maandagsomber.
Dichtertje is vrolijk, gaat ervoor.

Sloot

Er drijft een kerstboom in de sloot.
Symbool van vervlogen dagen.
Kabbelt zachtjes naar de kant.
Wiegend op de golven.

Is dit het einde van het feest,
verdrinken in een sloot?
Of zien we toch weer hoop,
kop boven water, hoe dan ook

Boom klampt zich aan de wal.
Gebruikt zijn moede takken.
Gaat soms kopje onder.
Maar worstelt en komt boven.

Het licht dat gaf hem zoveel kracht
Hij blijft maar dapper drijven.
Geen waterrat schrikt hem af.
Mijn held in duistere dagen.

Tot volgend jaar maar weer.
Dan staat je broertje hier.
En geeft jouw kracht dan door.
Lichtbrenger, Ster van 't Oosten

Silvesteravond

Hef het glas der glazen.
Een tweeklink op het jaar.
Het oud maar vooral het nieuw,
Laat de bubbels smaken,

Wat het ons brengen moge?
Dat jaar na deze nacht,
Welke richting dan te gaan?

Twijfel tempeest door 't hart.
Laat het steeds sneller slaan.
Wordt het zwart of wit of grijs?

De deur naar de toekomst.
Er wordt gescheld met donderslagen.
Witte rook stijgt op van straat.
Er is een keus gemaakt.

Kerst 2010

Buiten is het wit
Onschuld
Het journaal galt zwart
Schuld

Een schreeuw komt langzaam binnen
En raast op weg naar buiten
Ogen schieten vuur maar missen kracht
Verzengen nog geen vlokje sneeuw

De schoonheid ligt in evenwicht
Schuld en onschuld
Yin en Yang

Gelaten dansen goed en kwaad
Richting Wu Wei balansdag
Ik ga de Tao maar weer lezen

Queeste

Stieren spogen vuur en ik versloeg ze,
Omploegde met hun beenderen het veld.

Dan de tanden van de draak gezaaid,
Het zaaisel verslagen met mijn ruwe steen.

de wakkere draak gedood,
Het vlies gestolen.

En nu zit ik met een stinkend,
goudgespoten schaapsvel vol met wormen.

De queeste mooier dan't gewin,
men noemt deze reis dan ook wel leven

Dank aan Io

Blauwgroen staat hij in het wit
Koude poten in de sneeuw
De pauw in mijn tuin
Winterhard

1 man 2 vrouwen
Zag ze als kuiken komen
Schoonheid groeide met de dag
Nu bijna volwassen

Kan niet wachten tot de balts
Veren die betoverend uiteengaan
Een waaier van mannelijk schoon

Het oog van Argus op iedere veer
Verkregen door een moord
Hera schonk het ultieme mooi